ogenblikstemming

DE WOLK

Wat zijn wolken bedrijvig, ze groeien
als kool en sterven in stralend blauw
waaruit ze altijd weer op kunnen staan.
Ze vergaderen rond toppen van bergen,
vervluchtigen boven het dal, niet vast
ligt wat ze er zeggen, ze zijn met zo
velen en hangen te wisselend samen.De
mooiste wolk is alleen in een lucht-
en een wind waait hem over de aarde.

T.van Deel
uit: Gedichten 1969-1988

Dit gedicht uitgezocht omdat de wolken vandaag weer zo mooi waren. En omdat schoonzus Bep weer terug naar Australië is en met het vliegtuig door en boven de wolken vliegt. Het kijken naar wolken blijft ons boeien. Vanavond zagen wij in de auto, terug van een bridgebezoek, een schitterend gekleurde avondlucht. Voor mij geen strak blauwe lucht, nou ja, even dan, maar verder zie ik liever een bedrijvige wolkenlucht. Maar ik denk dat de dames op Vlieland er dit weekend anders over denken.

‘ dieren komen niet
in de hemel’
zegt malle teta beslist
‘daarom zijn we verplicht
hen deze op aarde te geven’
doen mensen met mensen
daarom omgekeerd?

Frans Pointl

Dat denk ik wel eens als ik al die vreselijke berichten in de krant leest over wat mensen andere mensen aandoen. Waarom?, denk ik dan. Hoe kun je? denk ik dan. Wat heb ik een geluk gehad dat mijn wiegje hier stond, denk ik dan. Daaraan moest ik denken toen ik dit gedicht las. En aan de liefde voor hun katten van mijn broers en dochter. Die dieren hebben inderdaad een hemel op aarde. Nu de mensen nog.

Terwijl schoonzus Bep op het balkon zit te sudoku-en, liggen mijn lapjes draadjesvlees in de pan te pruttelen en zit ik even achter de pc. Van Ibo een leuke reactie op de spreekwoorden over veren:

Fleane jo mar ris as jo gjin flearken ha  = Sûnder fingers kinne jo gjin fûst meitsje

freonlike groetnis
Iep

Zo, ons Fries is ook weer bijgewerkt. Nu de biologische kennis. In europa broeden vijftien soorten meeuwen op een wereldtotaal van vijftig. Het meest bekend bij ons zijn de kokmeeuw, de stormmeeuw, de kleine mantelmeeuw en de zilvermeeuw. Hun succes komt door hun veelzijdigheid.’ Ze kussen de kust, klapwiegen achter ploegende en de mestende boer, schransen wat viskotters aan bijvangst en vusingewanden overboord zetten, trappelen de pieren uit weiden en gazonnen, exploiteren storten, molesteren zakken met huisvuil en geven iedere voederende mens een warm onthaal.’ (uit: Vogels in de kop).
Hieronder twee ‘ juvenielen’. Jongen op weg naar de volwassenheid in Haarlem op een meerpaal.

Nu we zo hoog zitten hebben we de hele dag prachtige luchten om ons heen. Maar vooral tegen de avond zijn de kleuren vaak fascinerend. Dit zag ik toen we over de galerij liepen.