ogenblikstemming

Tijdens het drogen van mijn nagellak kijk ik even op een site die ik gisteravond ontdekte: http://home.wxs.nl/~avdw3b/mkberoepen.html

Er staan 429 namen op die een leuke combinatie vormen met het beroep van de betreffende man of vrouw. Hieronder een paar voorbeelden. Leuk werk om dat uit te zoeken, lijkt me. En omdat ik vandaag niet veel tijd heb, laat ik het hierbij. Morgen mooie beelden van Edam in de herfst, nu me mooi maken voor mijn vriendinnen die vanmiddag op bezoek komen.

Willem van Leest → schoenmaker / schoenwinkel / Oisterwijk
dhr. Vroegindewey → pluimveehouder
de Visscher → vishandel / viswinkel / Uden
dhr. Overmaat → viskampioen / juli 1986
dhr. Gruwel → acupuncturist / Uden
dhr. Rozenkrans → medewerker NCRV
mevr. Wolf → dierenonderzoekster
dr. Au → manueel therapeut / Eindhoven
Annemarie Drogenbroek → roeister
dhr. Aardewerk → antiquair / TV-programma Kunst en Kitsch
mevr. Zilverberg → juwelier / TV-programma Kunst en Kitsch
fa. van Dorst → drankenhandel / Langenboom
ir. Schaap → Stichting Lekker Dier
dhr. Olieman → leider onderzoek olijf-olie
Ronald Vreedzaam → guerillastrijder Suriname
fam. Mulder → molenaar / wonen in een molen
mej. Oudgenoeg → Stichting Jongeren Huisvesting

blaadjes

Ik heb een boom afgeluisterd.
En ik zeer je: daar wordt niet gefluisterd.
Die waaiende blaadjes
hebben laaiende praatjes!
Ze stribbelen tegen,
ze kibbelen en krijsen.
Ze schreeuwen de meest vervelende eisen.
Wij dénken dat we vriendelijk ruisen horen,
maar intussen, intussen:
suizende oren…
Ik zweer het-
Als je in de herfst de blaadjes ziet vallen,
dan was de boom ze dus zat.
Zo.
Vlieg maar op met z’n allen!

Edward van de Vendel

Dit gedicht stuurde Els me op, lekker ,gewoon met de post. Dat heeft toch altijd nog iets van een cadeautje als er post komt . Eigenlijk zijn die gevallen blaadjes ook een beetje een postcadeautje als ze in je tuin vallen met groeten van de afzender. En nu weet ik dat de boom blij is ze kwijt te zijn. Ik heb met die gevallen blaadjes wat op de pc zitten spelen en daar kwam weer een cadeautje voor jullie uit. Uitpakken doe je door erop te klikken.

Neem je organen
niet mee naar de hemel.
De hemel weet
dat wij ze hier nodig hebben

Dit stond op alle t-shirts van de vrijwilligers van de Nederlandse Nierstichting afgelopen zaterdag. Ton en ik waren naar een voorlichtingsdag over allerlei zaken die met nierziekten te maken hebben. En als je de verhalen hoort van getransplanteerden die een tweede leven hebben gekregen omdat iemand hen een nier heeft gegeven dan denk ik: heb je nog geen donorcodicil ingevuld, denk daar dan nog eens goed over na. Waarom heb je het niet gedaan? Wat als jij, je partner of je kind gered kan worden door een donortransplantatie, wat doe je dan? Neem je het dan wel aan? Ieder is vrij te beslissen over zijn eigen organen tijdens en na zijn leven. Mijn enige vraag is als je nog geen donorcodicil hebt ingevuld: lees de begintekst nog eens en denk er nog eens goed over na.

Ik zat weer eens te bladeren in ‘ De Profeet’ van Kahlil Gibrans en herlas de aangestreepte stukken. Zo ook het stuk over ‘ de vriendschap’. Ik weet niet of ik het al eens op Fluweelbloem heb gezet, maar dat maakt niet uit, want herlezen verdiept de tekst alleen maar. Hij schrijft onder andere:

Bezoek je vriend niet om de tijd te doden.
Bezoek hem om de uren te doorleven.
Want hij vervult je behoeften, maar vult je leegte niet.
En plezier en gedeelde vreugde maken de vriendschap zoet.
Want deze kleine dingen zijn een verkwikking en als dauw in de ochtend van het hart.

Dit boek is een genot om steeds weer door te bladeren, naar de prachtige illustraties te kijken en de teksten te herlezen en iedere keer blijf je ergens anders wat langer hangen. Het voelt als het bezoeken van een vriend.