ogenblikstemming

Voor de fotoclub ben ik niet op pad gegaan maar heb ik in mijn voorraad foto’s zitten struinen en ben die gaan bewerken. Ik ben nu een serie zwart/wit/grijs aan het maken en deze keer nam ik foto’s die ik van riet en grassen had gemaakt. Dat blijf ik boeiend vinden om te fotograferen. En toen ik ze net even opzocht dacht ik eraan dat ik dat beeld ooit had gebruikt in een gedicht. Kan ik nu mooi combineren.

riet

zoals riet
gebukt gaat
onder vlagen
buigt zij
onder striemende
woorden
kreunt onder
neerbuigend geweld

droogt uit
knakt

windstilte
komt
te laat

m’

Al bladerend door mijn gedichten kwam ik het volgende gedicht tegen dat ik lang geleden voor iemand anders schreef maar dat nu van toepassing is op onze huidige situatie.

en plots
zonder waarschuwing
ben je bijna op je eindbestemming
geen plannen meer te maken
voor later maar de tijd
meten in maanden
stil begint
het grote loslaten

m’

Ik scheurde ooit een foto uit een krant, ging daarin met kleur en pen aan de gang en kwam die van de week weer tegen. Daar heb ik woorden bij gezocht uit mijn voorraaddoosje en daarna heb ik met die woorden een gedicht gemaakt. Het een heeft invloed op het ander en zo kan er iets ontstaan dat zonder beeld en uitgezochte woorden nooit dit gedicht had kunnen worden. Klik erop om het vergroot te zien.

Tijdliedje

Ik wou dat het altijd zomer was
zomer was
dat we dreven op een luchtbed
dat we zweefden op een wolk

Ik wou dat het altijd herfst was
zomer herfst was
dat we blauwe bramen plukten
dat we blauwe monden kregen

Ik wou dat het altijd winter was
zomer herfst winter was
dat we vroren tot we kraakten
dat we schaatsten tot we gloeiden

Ik wou dat het altijd lente was
zomer herfst winter lente was
dat we renden door de regen
dat we lachten als een liedje

Ik wou dat het altijd
zomer herfst winter lente was
dat het nooit was afgelopen
dat het weer begon

Jos van Hest

Dit gedicht had ik ooit uitgescheurd en ik kwam het deze week weer tegen. En omdat het een zomer met droogte, regen, hagel, storm is geweest vond ik het een passend gedicht. Ik zocht bij mijn tekeningen en deze seizoenvogel vond ik er wel bij passen.

Een tijd geleden was ik bezig met het maken van beeldgedichten. De vorm weerspiegelde de inhoud. Zoals deze over de rivier.

Ik dacht: het is weer tijd voor een gedicht. Ik zocht in mijn eigen voorraad en kwam dit tegen, dat past wel bij de laatste tijd en bij ons ouder worden.

loslaten

voor je kunt loslaten
moet je vasthouden
voelen, strelen,
ruiken, proeven

voor je gaat loslaten
is er het afstand nemen
het afscheid en het gevoel
van verlies en voorbij

na het loslaten
worden levensdraden
opnieuw gespannen
losser, brozer

marisca

Ik ben weer lekker bezig geweest met beeld en woord. Eerst een foto verknipt en opgeplakt, daarna er woorden bij gezocht en vervolgens er omheen zentangels gemaakt. Toen dat klaar was ging ik schrijven bij de woorden en dat is iedere keer weer een verrassing wat eruit komt. Denk niet dat het de realiteit is maar wat eruit komt zal zeker in mij gezeten hebben en dat moest er blijkbaar vandaag uit. Klik erop om het vergroot te zien.

Ik kwam net een gedicht tegen dat ik in 2018 maakte maar dat momenteel zo van toepassing is op mijn lieve vriendin.

verwarring

v verlies van grip op je leven
e en niet meer weten van gisteren
r razend worden om wat niet meer kan
w weten dat het niet meer beter wordt
a al heb je nog je goede momenten
r rommelige gedachten
r rommelige gevoelens
i intens verdriet om wat komt en ging
n naderende leegte
g groeiende onzekerheid

verwarring

Vanochtend op het balkon zitten lezen en crea bezig geweest.

Ik had nog wat stukjes behangpapier en ben daarmee aan de gang gegaan. Toen ze uitgeknipt en opgeplakt waren ben ik erbij gaan zentangelen. Daarna zocht ik in mijn voorraad woorden en zinnen iets passend en dat werd direct: het geheim. Zoveel boeken gelezen waarin een familiegeheim generaties doorettert en zo kwam ik bij de woorden voor het gedicht. Zonder dat gekozen woord had ik dit gedicht niet kunnen maken. Met een ander woord zou het heel anders geworden zijn. Dat is het leuke van deze manier van werken. Klik op de afbeelding om het vergroot te zien.