ogenblikstemming

het scheppingsverhaal
van een onderwaterwereld
waar kleuren zich mengden
vormen vervormden
tot de schepper zag
dat het goed was

Ooit fotografeerde ik op een tentoonstelling een klein stukje van een groot papieren kunstwerk. Ik viel op de schaduwen. Vanmiddag kwam ik de foto weer tegen en dacht: hoe zou hij zijn als ik er nog een stuk uit neem? En als ik de foto zwart-wit maak? en dan omdraai? En toen had ik opeens een soort tekening van een oude zonnebloem. Althans, dat zie ik erin.

voortekens

er ging een rilling door de aarde
zacht trok de zee zich terug

met één machtige sprong
haalde de zondvloed het leven in

te laat de reddende hand

een toekomst wacht
opgebouwd uit wrakhout

marisca

Aan dit gedicht, dat ik in 2004 maakte, moest ik denken nadat ik vanochtend weer in de weer ben geweest met was en strijkbout. Op de computer maakte ik een negatief van het werk, draaide het om en opeens zag er er een landschap in tijdens en na de tsunami. Zo komen heden en verleden bijeen op een regenachtige zaterdagmorgen.

Kruip eens in een bloem met je fototoestel en je komt in een andere wereld terecht. (klik op de foto om hem vergroot te zien)

Nu we veel thuis zijn is het lekker om onder te duiken in een ander wereld. Dat kan door het lezen van een boek, het kijken naar een film, maar je kunt ook een andere wereld zelf maken. Dat heb ik onlangs geleerd van een zeer creatieve vriendin. Ik heb zelf ook een speciaal strijkijzer aangeschaft, wax in allerlei kleuren en papier. En nadat de strijk van vanochtend klaar was ging ik verder met dit bijzonder strijken. En zo ontstond deze onderwaterwereld.

Vorige week in museum De Pont in Tilburg heb ik genoten van het werk van Thomas Schütte, grosse Geister geheten. Drie grote zilverkleurige figuren, een soort michelenmannetjes, stonden samen in een lege ruimte. De figuren zelf vond ik boeiend, maar het meest genoot ik als ik er heel dicht op ging staan en met de camera nog dichterbij kwam. Dan stap je bijna in een andere wereld. En omdat er maar weinig bezoekers tegelijk binnen mochten in het museum had ik de zaal voor mijzelf. En als ik nu de foto’s bekijk geniet ik er weer van. In de laatste foto zie ik mezelf ook verschijnen.

Zoals waarschijnlijk bekend fotografeer ik vaak gevonden rommel op straat, op het strand  of waar ik ook maar ben. In de Loonse en Drunense duinen zag ik een prop zilverpapier op de grond liggen. Zou best interessant kunnen zijn dus op de foto gezet. Thuis de foto bekijkend bleek hij niet echt interessant tot ik hem kantelde er er ineens een strijder met geweer uit tevoorschijn kwam. Dat zijn de leuke verrassingen van het fotograferen van rommel. Aanrader!

Wij waren blij onlangs naar de kapper te kunnen maar van de week zag ik dat het niet iedereen is gelukt.

Vanochtend sloten wij bij Nel weer een project af (en maakten gelijk afspraken voor een nieuw project voor de zomer) en toen liet Nel iets bijzonders zien, althans voor mij bijzonder. Werken met gekleurde wax en een strijkbout. Er ontstond een wondere wereld op papier. Dat is iets dat ik vaker ga doen, zo bijzonder. Vanwege de blauwe week een passende uitvoering van vanochtend.

Omdat Joke zo’n trouwe bezoekster is en vaak reageert op Fluweelbloem weet ik nu ook dat zij de kleur blauw van gisteren mooi vond. Speciaal voor haar heb ik dit blauwwerk gemaakt. Ik weet dat er veel meer trouwe bezoekers zijn maar Joke verdient wel een eigen plekje hier.