contact

Afgelopen zondag in Thijsse’s Hof probeerde ik contact te krijgen met Thijsse, maar hij was zo geboeid aan het kijken naar de vijver in zijn hof dat hij geen oog had voor mij. Ik wel voor hem.

Thijsse’s Hof

Vanochtend had ik opeens zin om naar Thijsse’s Hof te gaan om te kijken of er al veel voorjaarsbloeiers waren. Wel mijn winterjas nog aan. Op mijn gemak door de hof gelopen, veel stil gestaan om iets te fotograferen, of om naar de vogels te luisteren die al steeds luidruchtiger beginnen te worden. Er waren verschillende plekken vol bosanemonen en dat vind ik zo’n mooi teer bloempje. Zo anders dan de rode gekweekte.

Thuisgekomen zocht ik even wat informatie over de naam van het plantje.
De naam komt van het Griekse woord anemos, wat wind betekent. Het is niet alleen dat de blaadjes van de bloem al bewegen bij het minste zuchtje wind en dat het pluizige zaad door de wind wordt verspreid maar het heeft ook te maken met een verliefde god, namelijk Zephyros, de god van de wind. Aan het hof van zijn vrouw Flora was een nimf, Anemona genaamd. Zephyros werd verliefd op haar en zijn jaloerse vrouw Flora veranderde de nimf in een bloem. Ze mocht wel haar naam houden. Dit weten we omdat Plinius de Oudere dat heeft opgeschreven uit de Griekse oudheid.

Maar ook zonder de informatie kun je gewoon genieten als je ze in het bos ontdekt. Of van een weerspiegeling in het water of de eerste knoppen aan de struiken die zich gaan ontplooien.

foto’s

Zoals beloofd nu wat foto’s.

Ik zie vaak gezichten die niet zo bedoeld waren zoals op de eerste foto. Ook zag ik pas op de computer dat ik zelf in de schuimbellen sta op de tweede foto. De derde foto toont mijn plekje op de tafel. De vierde mijn zentangle die ik in de kleuren van zee en strand had gemaakt wat niet mijn opzet was. De volgende foto was gemaakt op een avond dat het droog was. Meestal was het in de ochtend droog. En de laatste foto maakte ik toen ik het strand ging verlaten en opeens andere kleuren in het zand ontdekte. wil je een foto beter bekijken, klik er dan op.

luchten

Vanochtend was ‘luchten’ een werkwoord. Even lekker de kou in een boodschap doen. Vanavond was het het meervoud van het zelfstandig naamwoord ‘lucht’. En ook daar genoot ik van. Dat zijn de kleine opstekers van de dag, plus leuk bezoek natuurlijk. De avondlucht was weer zo mooi dat ik toch weer foto’s maakte. Dit keer met mijn telefoon en dat ziet er toch anders uit dan met mijn camera. Maar anders is niet minder alleen anders. Ik maakte er ook een zwartwit van en vervolgens ging ik die nog een keer bewerken. Dat ziet er dan zo uit.

fijn begin, naar einde

Gisterochtend was een heerlijke ochtend. Anne met Basje kwamen bij Ton zodat ik naar het labyrintlopen in Noordwijk kon. Het was mooi weer, fijn gezelschap, lekker gelopen en geschreven. Na het labyrintlopen schrijven we altijd na de beginwoorden: vandaag liep ik het labyrint…
Ik schreef:

Vandaag liep ik het labyrint en met de zee voor me voelde ik vrijheid. Vrijheid hier te zijn, vrijheid om als herinnering mee naar huis te nemen.
In het labyrint vele schatten die de zee ons schonk. Mijn ogen dwaalden erover tot ik iets vond dat me raakte. Een grote dubbele schelp die los begon te komen maar nog verbonden was. Zo symbolisch voor ons leven nu. Ik nam hem mee en liep verder.
Weer trof iets mijn oog: een aantal schelpen die met elkaar verbonden waren. Ook symbolisch voor ons leven op dit moment.
En boven mij prachtige wolkenluchten, voor mij de weidsheid van de zee en de horizon. Ik voelde me vrij en gezegend. Dit zo samen te delen en te beleven is iedere keer weer bijzonder.
En de zee die komt en gaat, de wind die komt en gaat net als leven eens kwam en weer gaat. Ik nam het woord ’symbolisch’ en dat was het vanochtend.

Thuisgekomen was de tafel gedekt en kwam schoonzoon R. ook er gezellig bij. Dat was het tweede fijne van de dag. Het derde fijne was dat aan het eind van de dag onze oudste met P. kwamen om de kerstboom omhoog te brengen omdat de lift nog stuk is. Daarna haalde P. Chinees en aten we met elkaar, wel zonder Ton want die wilde niet eten, behalve wat vla.
En daarna begon het minder fijne want we hoorden overal vandaag brandweerauto’s komen en politieauto’s. Het kruispunt beneden bij ons werd afgezet en er kwam een alertbericht: binnen blijven en ramen en roosters dicht. Bleek een grote brand in een woningzaak een paar honderd meter verder op de Kerklaan. Grote rookwolken hingen er en later zagen we de vlammen opschieten. Ik kon alles van bovenaf goed zien maar vond het wel angstig en bedacht: wat zou ik meenemen als dat hieronder zou zijn? ‘Niets’ zei onze oudste, ‘ wegwezen gewoon’. Tegen middernacht dorst ik te gaan slapen. Dacht wel: nu kun je hier in alle vrede blussen, maar in oorlogsgebieden kan dat niet, wat een angst voor die mensen.Vanochtend las ik in de krant dat er niemand gewond is geraakt maar dat het pand verloren is. Dat is dan een gelukkige afsluiting van een nare avond.

afdrukken

Omdat ik vandaag niets buiten te zoeken had, zocht ik het binnen bij mijn nieuwe gel-plaat. Vandaag ging het al veel beter toen ik gedroogde herfstbladeren en een oud kanten kleedje ging gebruiken. En dan gaat het feest verder als ik de foto’s die ik van de afdrukken maakte na ga bewerken. Kijk maar mee.

oud en nieuw

Nu ik meer thuis ben en het weer me ook niet naar buiten lokt, zit ik in mijn oude foto’s te kijken en bedenk wat ik daarmee kan doen. Ik kwam een foto tegen die ik ooit in Rijswijk had gemaakt bij de papierbiennale. Van een groot werk maakte ik een foto van een klein stukje. Daar had ik nooit iets mee gedaan tot vorige week. Die foto heb ik op tekenpapier uitgeprint en ben daarin aan het zentangelen gegaan. Ook wat met kleurpotlood ingekleurd en nu hangt het zo op mijn kamer. Mijn leven zou een stuk saaier zijn zonder mijn computer en printer. Want de hele dag lezen gaat ook vervelen en  ik wil ook wel eens wat doen met hoofd en handen. En dat kan dus op deze simpele manier.

riet en grassen

Voor de fotoclub ben ik niet op pad gegaan maar heb ik in mijn voorraad foto’s zitten struinen en ben die gaan bewerken. Ik ben nu een serie zwart/wit/grijs aan het maken en deze keer nam ik foto’s die ik van riet en grassen had gemaakt. Dat blijf ik boeiend vinden om te fotograferen. En toen ik ze net even opzocht dacht ik eraan dat ik dat beeld ooit had gebruikt in een gedicht. Kan ik nu mooi combineren.

riet

zoals riet
gebukt gaat
onder vlagen
buigt zij
onder striemende
woorden
kreunt onder
neerbuigend geweld

droogt uit
knakt

windstilte
komt
te laat

m’

zaterdagmiddag

En dan is het al weer zaterdagmiddag en is het eindelijk droog. Ik kijk nu uit op prachtige wolkenluchten en zit te dubben of ik nog even naar buiten ga. Maar ik denk dat ik voor een boek kies. Schoonzoon R. is even met mijn computer bezig geweest maar nu heb ik hem weer terug en merk dat ik me erg onthand voel als ik alleen mijn i-pad en telefoon heb. Daar kan ik niet op wat ik hier wel op kan en aangezien ik veel thuis ben vind ik het heerlijk wat met foto’s te spelen of met woorden ( die ik dan wel eerst heb geschreven met mijn vulpen in een van mijn vele boekjes).
Ik ben bezig met een serie grassen te fotograferen en bewerken en wil een tijdje in zwartwit/grijs werken. Past wel bij mijn stemming. Niet dat die constant somber is hoor, we lachen nog steeds op zijn tijd. Maar even geen felle kleuren voor mij. Dit past meer bij nu.

twee in een

Ik heb een buitenfoto en een binnenfoto gecombineerd.

Verder kijken »